Het lijkt een vreemde combinatie. Een techneut uit de ‘aannemerij’, praktisch en hands on, die een halve maatschappelijk werker wordt. Toch zou je het werk van Arjen Ravesloot [55 jaar] zo wel kunnen noemen. Met de Geja Groep, het bedrijf dat hij meer dan twintig jaar geleden oprichtte, helpt hij ‘onplaatsbare’ mannen en vrouwen om een vaste baan in de bouw te vinden. “Sommige jongens hebben hun eerste loonstrookje ingelijst boven hun bed hangen.”
Hij begon heel naïef met iedereen helpen, zegt Arjen zelf. Dat eerste jaar was een drama. Hij werd aan alle kanten voorgelogen, bedreigd en bestolen. “Ik heb vooral moeten leren om niet teleurgesteld te raken in de mens. Maar verslaafde mensen liegen niet om je te bedriegen, maar om te overleven.” Zelf had Arjen een heel jaar geen salaris. “Al het geld ging op aan de jongens.”
NOORD-ZUIDLIJN
Na een gestage groei, kreeg het bedrijf een boost toen social return on investment zijn intrede deed. Een maatregel die de overheid in de crisisjaren na 2008 instelde. Social return verplicht bouwbedrijven om een deel van de opbrengst van overheidsaanbestedingen te steken in werkgelegenheid voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.
Het eerste project van Geja was meteen een monsterproject: de Noord-Zuidlijn in Amsterdam. “Van de 400 miljoen euro die het project kostte, moest 20 miljoen als social return terug naar de samenleving vloeien”, herinnert Arjen zich. Door het succes bij de noord-zuidlijn, werd Geja bij alle grote infraprojecten in het land ingeschakeld.
50 FIETSEN
Ondanks de miljoenen omzet van Geja om social return te realiseren, heeft Arjen altijd de focus op mensen gehouden. Ze krijgen bij Geja een intensief traject van één à twee jaar van begeleiding en opleiding. Dat is belangrijk, benadrukt hij, want zonder die begeleiding valt 90 procent binnen 14 dagen af. “Vaak weten ze niet hoe ze zich in een werksituatie moeten gedragen. Ze hebben echt een afstand tot arbeid.” Letterlijk, want veel jongens hebben geen middelen om naar het werk te komen. Geja geeft ze geld voor het ov of een fiets. Arjen: “We kopen misschien wel vijftig fietsen per jaar.”
ILLEGAAL AFGETAPT
Een van werknemers van Geja is Ed. Arjen wijst naar een foto achter zich. Een zwarte man met glimlach die een gouden tand onthult. Oranje hesje en een gele helm op. “Ed zat met een uitkering in een flat ergens in Vlaardingen”, herinnert Arjen zich. “Ik ben nog bij hem thuis geweest. Hij had een elektrisch kookstel want z’n gas was afgesloten. De elektra had hij illegaal afgetapt van z’n buurman. We hebben z’n rekeningen betaald zodat hij weer warm kon douchen. Ik wist niet zo goed wat ik met hem aan moest, maar uiteindelijk is hij rigger geworden. Iemand die onderaan een torenkraan staat en lasten aanpakt. Daar hebben we hem ook een opleiding voor gegeven. Hij is met succes uitgestroomd iedereen wilde met hem werken.”
INGELIJST
Wat Arjen de meeste voldoening geeft is mensen gelukkig zien worden in het feit dat ze een inkomen hebben. “Ik heb jongens gehad die hun eerste loonstrookje hebben ingelijst en boven hun bed hebben gehangen. Werken is leuk. Dat is mijn motto. Het gaat je helpen je droom van huisje, boompje, beestje te vervullen. Ze ontdekken hun waarde, hun werk wordt gewaardeerd en ze worden onderdeel van het bedrijf. Je ziet ze gewoon groeien. Dat doet mij goed.”
